Luis Goytisolo gaña o Nacional das Letras

O escritor Luis Goytisolo obtivo o Nacional das Letras 2013, que concede o Ministerio de Cultura, Educación e Deporte en recoñecemento a toda a obra literaria dun autor español. Este galardón, o máis prestixioso tras o Cervantes de cantos se otorgan en España, está dotado con 40.000 euros.

Luis Goytisolo, en abril del 2013.

O xurado ha valorado "a obra narrativa de Luis Goytisolo, sempre comprometida ca búsqueda de novos territorios literarios. A súa magna tetraloxía titulada 'Antagonía', recoñecida internacionalmente, supón un hitona reciente historia da novela española ao aunar historia, narración e reflexión literaria".

O pasado ano o premio recaeu no académico e experto en filoloxía grega Francisco Rodríguez Adrados, que se uniu a nómina de autores premiados como Rafael Sánchez Ferlosio, José Luis Sampedro, Ana María Matute ou Francisco Ayala, entre outros.

O HERMANO MAIOR

As narracións de Luis Goytisolo (Barcelona, 1935) son de signo experimental e configuran unja crónica da xeneración a que pertence, con inspiradas reflexións sobre o seu propio que facer novelístico.

Hermano menor do poeta José Agustín Goytisolo e do tamén novelista Juan Goytisolo, deúse a coñecer con 'Las afueras' (1958), conxunto de relatos que evocan distintos ambientes da súa cidade natal coun enfoque crítico, en consonancia coa literatura social daquel momento. A obra valeu oPremio Biblioteca Breve.

A influencia do neorrealismo italiano e de obras como 'El Jarama' (1955), de Rafael Sánchez Ferlosio, apreciase tanto nesta obra primeriza como en 'Las mismas palabras' (1962), donde insiste en describir os ambientes burgueses cun estilo obxetivo que da prioridade ao diálogo.

MÁIS DISTINCIONES NO SEU ZURRÓN

Entre 1963 e 1980 escribiu 'Antagonía', extensa novela que foi publicada en catro entregas sucesivas e que logo apareceu nun solo volumen. 

Entre as sías obras posteriores, abertas a novos ámbitos pero co seu inconfundible sello, destacan 'Estatua con palomas' (1992), 'Diario de 360º' (2000), 'Liberación' (2003) y 'Oído atento a los pájaros' (2005). Tamén é autor de 'Fábulas' e 'El porvenir de la palabra', recopilación de ensaios.

É membro da Real Academia Española. E recibiu varios distincións, como o Premio Cidade de Barcelona (1977) por 'Los verdes de mayo hasta el mar', o Premio da Crítica de Narrativa en Castellano (1984) por 'Estela del fuego que se apaga', o Premio de la Fundación Pablo Iglesias (1986) por 'Investigaciones y conjeturas de Claudio Mendoza', o Premio Nacional de Narrativa (1993) por 'Estatuas con palomas' e o Premio Anagrama de Ensayo por 'Naturaleza de la novela' (2013).